Rynek dokanałowych słuchawek jest bardzo szeroki. Wybór odpowiednich „pchełek” nie jest więc prosty, tym bardziej, że oprócz różnych tanich firm o nasze pieniądze w najniższych segmentach do 100zł walczą także duże i znane firmy takie jak Sennheiser czy Bose. Mój wybór padł właśnie na firmę Sennheiser, a dokładnie na białe słuchawki douszne CX200 Street II. Produkt tej Niemieckiej firmy przyciągnął mój wzrok biało-szarym wykończeniem w stylu iPod’a, ale oferowany jest też w kolorze czarno-czarnym.

Pierwszą rzeczą jaka rzuca się w oczy, jest dość długi (1,2m) kabel, który pozwoli nam wygodnie przenosić odtwarzacz w kieszeni pozostawiając nam dość luzu „na kablu”, żeby nasze ruchy nie pozostały skrępowane. Następną wartą uwagi rzeczą jest złącze mini-jack w kształcie litery L, co zapobiega „łamaniu się” kabla przy wtyczce przez co wydłuża się żywotność przewodu. Sama końcówka jest pozłacana dla lepszego przesyłu sygnału. Bardzo ciekawym rozwiązaniem jest umieszczony na kablu miniaturowy cable manager, który pozwala spiąć przewód gdy jest zbyt długi i plącze się gdzieś niepotrzebnie. Takie rozwiązanie jest wygodne, ale po spięciu kabla otrzymujemy pętlę, którą łatwo o coś zaczepić i wtedy słuchawki zostaną zerwane z naszych uszu.

Przejdźmy do samych słuchawek. Są one niewielkie, wykonane w połowie z białego, połyskliwego plastiku, a w połowie z szarego, szorstkiego, gumo podobnego tworzywa. Znajdziemy tu specjalne wyprofilowanie mające ułatwiać zakładanie „pchełek”, ale według mnie nie zdaje to egzaminu. Poniżej jest kawałek szarej, gumowej rurki która zapobiega łamaniu się kabla. Kolejnym elementem wartym uwagi jest „rurka” która wchodzi w kanał słuchowy – oprócz tego że można na niej zamontować wymienne, wygodne, gumowe „grzybki”, to jest ona zamknięta metalową siateczką zaraz przy zakończeniu, a nie w głębi jak to ma miejsce w wielu modelach dostępnych na rynku (np. Logitech Play Gear Stealth). Zastosowane w Sennkach rozwiązanie ułatwia zachowanie czystości słuchawek, ponieważ woskowina nie osadza się w trudno dostępnym wnętrzu, a jedynie na owej siateczce, z której łatwo ją usunąć. W zestawie otrzymujemy 3 pary wymiennych nakładek – S, M i L, które pozwolą dopasować nam słuchawki do naszego ucha.

Teraz o wrażeniach z użytkowania. Pchełki są bardzo wygodne w uchu, nie uwierają nigdzie ani nie wypadają, o ile oczywiście udało nam się dopasować końcówki do własnych potrzeb (dla niektórych nawet najmniejszy zestaw może być odrobinę za duży i nie daje pełnego komfortu użytkowania). Słuchawki mocno „siedzą” w uszach. Nawet gwałtowne ruchy głową (o ile nie ciągniemy przy okazji za przewód) nie robią na nich żadnego wrażenia. Szczelnie wypełniają ucho i świetnie odcinają nas od otoczenia – zupełnie jakby się przenieść do innej rzeczywistości. Dźwięk jest bardzo czysty i mocny, bardzo dobrze odtworzony jest efekt przestrzenny, ale należy zwracać uwagę na jakość nagrań – wszelkie szumy i zniekształcenia stają się mocno słyszalne i psują efekt ogólny. Przy nagraniach o wysokiej jakości efekt ten nie występuje. Świetnie brzmią przy Pop’ie, Rock n’ Roll’u, ale miłośnicy Rapu i mocnych basów mogą być odrobinę zawiedzeni – bas jest niezbyt mocny, nie przykrywa sceny, został bardzo dobrze wyważony.

Słuchawki testowałem podpięte pod iPhone przez kilka miesięcy, wszędzie nosiłem je ze sobą. Zauważyłem przy tym ich jedną wyraźną wadę. Kiedy nosimy je zwinięte w kieszeni lub w pokrowcu zaczynają się odkształcać. Przewód po rozprostowaniu jest pofalowany i wyraźnie widać że były zwijane.

Reasumując, słuchawki Sennheiser CX200 Street II to bardzo ciekawa propozycja wśród tłumu słuchawek dokanałowych, a w cenie poniżej 100 zł są naprawdę kuszącą alternatywą dla pchełek firmy Creative, które cieszą się dużym uznaniem na polskim rynku. Moim zdaniem za niewygórowaną cenę otrzymujemy naprawdę porządny produkt.